Monterrico!

Gebeten door rode mieren, geprikt door muggen en gele vliegen, kennis gemaakt met een grote spin in een donkere douche. Welkom in Monterrico! Mijn eerste twee nachten heb ik doorgebracht in een hostel met zwembad aan het strand, heaven is a place on earth! Lekker simpel want je dak is eigenlijk geen dak maar een paar takken met bladeren en dat geld ook voor een deel van de muren. Nog even over de reis hier naar toe.. Prachtig! Echt zo bizar het lijkt gewoon of je in een ander land terecht bent gekomen. De bergen verdwijnen en ineens uit het niets zie je alleen maar groene velden met palmbomen en visboerderijen. De temperatuur is hier niet te omschrijven, het is ongeveer 38 graden maar voelt als 50. Zelfs naar de wc gaan is een uitdaging want alles zit aan je vastgeplakt. Mijn slaapruimte op het project is ook heel bijzonder iets er staan namelijk wel muren maar het dak is ongeveer een meter er boven met een soort van gespannen klamboe. Nou gezellig hoor ik heb geen kamer genootjes maar wel hagedissen en salamanders en spinnen en muggen. Oja de poes komt ook af en toe op bezoek! Wat ben ik toch blij met me pop-up klamboe en rattengif om de beesten te weren. Hoe vaak ik al geschrokken ben wil je niet weten... Er zijn hier geluiden die ik nog nooooooit gehoord heb. Joost mag weten wat voor beesten er allemaal rond mijn huisje sluipen. In de avond ben ik hier afhankelijk van mijn zaklantaarn, licht doen ze hier liever niet aan. Alles gaat hier milieu bewust wat ik echt super tof vind. Er zijn zeker 6 verschillende bakken om afval te scheiden en het water om bijvoorbeeld vaat te wassen wordt hier meer dan één keer gebruikt. Al het water dat gebruikt wordt komt uit een eigen gegraven put met hierin een leiding. Af en toe is het water dus op en moet de leiding dieper en wordt er wat aan het motortje gerommeld, heel bijzonder. Dit heb ik al mogen ervaren met shampoo in m'n ogen..... Het vieze water gaat via een leiding naar de tuin waar boompjes geplant zijn, water wordt dus eindeloos herbruikt. Het is ongeveer 25 meter lopen over het zand vanaf mijn huisje naar de douche en toilet stel je dat eens voor in het donkerste donker op je teenslippertjes in je pyjama met een zaklamp die je eigenlijk liever niet wilt schijnen omdat je bang bent om beesten te zien. Ach hard wordt je er wel van hier! Het strand is hier prachtig. Je kunt honderden meters kijken zonder ook maar iemand te zien. De zee is hier ook een stuk rustiger dan in Monterrico wat fijn is omdat je hier kunt zwemmen. Het is door het rustige water wel een stuk aantrekkelijker voor zeedieren om hier te chillen.. Dus schildpadden, kwallen en visjes relaxen graag in de rustige golven. Manta's zijn er ook en doen opzich niets als ze zich niet bedreigd voelen maar als je er per ongeluk op staat kunnen ze dat niet waarderen en vooral bij rustig water liggen ze lekker op de grond.. In de 'tuin' hebben ze hier van alles staan. Van baby bomen tot 1-jarige bomen en 6 verschillende soorten fruit. Ook verzamelen ze hier plastic, recyclen is nog niet van toepassing in Guatemala maar door de inzet van buitenlandse vrijwilligers komt alles langzaam op gang. De flessen die we hier hebben gebruiken we bijvoorbeeld voor het water geven van de bomen, we vullen een fles en graven deze in aan de schaduw kant van het kleine boompje. Op die manier krijgt het boompje genoeg water gespreid over twee tot drie dagen. Ook wordt er geknutseld met de flessen er worden bijvoorbeeld bloemen van gemaakt en van de doppen maken we kettingen e.d. Richting het strand zijn twee 'hokken' waar de schildpad eitjes worden ingegraven. Er zijn vakken gemaakt en er is op de muren geschreven. Als er dan eitjes in een bepaald vak worden gegraven, wordt er in het logboek opgeschreven van wanneer de eieren zijn en hoe diep ze zijn gegraven etc. Helaas zijn er nu geen schildpad eieren :-( .. Wel hebben we ongeveer 8 volwassen schildpadden, een mini krokodil en een heleboel papegaaien maar in principe worden de dieren tijdens het laagseizoen verzorgd door een parkmedewerker. Genoeg verteld volgens mij! Nu is over mijn werkzaamheden. Dag 1 was een korte dag, we zijn in de ochtend naar een lokale school gegaan om les te geven over zee dieren. In het Spaans uiteraard dus een goede onverwachte oefening. We hadden verschillende knuffels bij ons en elke keer als een kind het dier goed raadde mocht hij/zij de knuffel vasthouden. Daarna werden de kinderen verdeeld in groepjes, het ene groepje ging zee dieren tekenen en het andere groepje land dieren. Daar ging ik hoor denkend dat ik Spaans sprak.. Nou die kinderen hebben er niets van dat je maar un poco espanol spreekt, langzamer praten doen ze echt niet. Leren zal je! Na een bloed heette ochtend zijn we terug naar Arcas gegaan om flessen te vullen voor de baby bomen. Flessen vullen is een leuk nat werkje wat erg lekker is in de warmte, flessen daar heen brengen en in de grond graven is een ander verhaal. Wit was mijn t-shirt voordat ik op Arcas kwam, nu is het zwart met witte vlekken. Het zand is ook echt bloed heet ik weet zeker dat je er blaren van kunt krijgen en dan te bedenken dat alle locals op blote voeten lopen.... Ik was een doelwit voor de muggen en gele vliegen, zo erg dat ik de eerste avond met koorts en dikke benen op bed lag. Allergische reactie :-) Volgende ochtend was het nog erger geworden, ik ben die dag dus even naar de 'apotheek' gegaan. De vrouw die achter de balie stond serveerde de dag ervoor ook mijn cocktails aan de bar. Nee grapje, maar van medicijnen wist ze geen reet en ze verkochten ook kettingen en armbanden en ringen en chips en parfum. Heel normaal voor een apotheek?! Dinsdag avond gestart met een antibiotica 'kuur' van 10 pillen.. De hele dinsdag heb ik eigenlijk weinig kunnen doen elke keer als ik op stond leek het alsof iemand messen door mijn benen stak. Ik heb wat administratie dingen voor ze kunnen doen (in het engels) dus dat lukte aardig. Woensdag voelde ik me al stukken beter en werden we om 07.00 verwacht om naar de finca te gaan. Enige informatie die ik had was: draag een lange broek en dichte schoenen. Met enige twijfels stond ik daar dus netjes om 06.55 in me lange broek met dichte schoenen die gigantisch veel zeer deden omdat er ongeveer 15 bulten per enkel zaten. Ik had een flesje water en me tasje met mijn camera en muggenspray. Een man die ook mee ging keek me lachend aan en zei: 1 flesje water? Dat is niet genoeg. Achteraf had ik op dat moment gewoon keihard weg moeten rennen maar goed wist ik veel. Ik ben braaf nog een flesje water gaan halen en achter in de pick-up truck gaan zitten. (Zo worden we hier trouwens vervoerd in de bak van een pick-up truck, lekker luchtig hoor). Aangekomen bij een bootje zijn we met 6 personen en een aantal machete messen een motor en een 5 meter lange slang ingestapt. Na ongeveer een half uur varen door de mangrove gingen we van het brede water ineens een zij straatje in.... Ook wel moeras genoemd, what the ........ Ik werd verwelkomd door 700 muggen en andere vliegende objecten. We moesten ons door takken en bomen wurmen, het water was ondiep waardoor we vast kwamen te zitten. Er gingen twee mannen de boot uit en de blubber in om ons vooruit te krijgen. Diep van binnen huilde ik heel hard en het enige wat ik hoopte was dat ik mocht blijven zitten.. Ik zag de krabben aan de boot hangen en er zwemmen vissen met 4 ogen die een soort van over het water springen. Als dat allemaal zichtbaar is wat zit er dan in godsnaam nog meer... En jezusssss wat een lucht, dat is echt niet normaal. Aangekomen op bestemming was ik eigenlijk al weer klaar om terug te gaan. Daar ging ik hoor met me mes die bijna groter dan mij was achter de mannen aan. We kwamen op een soort open veld waar Arcas dus iets van 500 bomen heeft geplant. Wat heeft dat met schildpadden te maken? Nou dat kan ik inmiddels uitleggen. De bomen zorgen ervoor dat het afval water van de visboerderijen rondom de mangrove gefilterd wordt voordat het dus in de mangrove terecht komt. De mangrove mondt uit in de zee waar dus de schildpadden leven en de meeste soorten worden inmiddels bedreigd met uitsterven. Maar goed de boompjes die er staan zijn ongeveer 50 cm hoog inmiddels en worden aangevallen door agressief onkruid wat ervoor zorgt dat de boom niet kan groeien en dus uiteindelijk dood gaat. Je kunt al raden wat mijn werk was tussen de muggen, kruipende beestjes en bloedhitte. Jup! Agressief het agressieve onkruid verwijderen. Dat klinkt natuurlijk best makkelijk (dacht ik ook in het begin) maar ongeveer een meter rondom de boom moet onkruid vrij zijn, ennuh geloof me het is écht agressief onkruid. Dus je komt er niet makkelijk vanaf.... Na 1,5 uur dacht ik dat ik zou sterven van uitdroging en een hitte steek. Ik ben bijna kruipend aangekomen op een schaduw plekje met me flesje water die ik eigenlijk niet wilde drinken want wist ik veel hoe lang ik hier nog moest zijn. Iemand had een meloen mee gebracht gelukkiger kon je me niet maken op dat moment. Twee mannen waren een put aan het graven om de bomen water te kunnen geven. Ja hoor, 500 bomen verspreid over weet ik het hoeveel meters land water geven met een slang van 5 meter? Tot de emmertjes tevoorschijn kwamen..... NEEEEE! Op dit punt kon ik echt al heel moelijk lopen door die verschrikkelijke beten wat totaal niet samen ging met mijn schoenen. Oke schoenen uit, half flesje anti mug op me lichaam en niet zeiken. We gaan schildpadden redden! Na 30 minuten was die gedachten al gevlogen, met doornen in me voeten blaren en spaghetti armen ben ik onder de boom gaan zitten wachten. Oja, ik heb trouwens ook nog bijna me hand eraf gehakt. Geen pleisters of ontsmetter natuurlijk.. Na ongeveer 15 minuten werd ik verlost en liepen we terug naar de boot. Daar stond al een nieuwe verrassing op me te wachten. Nog meer? Ja echt ik zou er een boek over kunnen schrijven. Het kleine beetje water dat er die ochtend nog was, was inmiddels opgedroogd. 2 personen moesten dus de boot door de blubber, bomen en beestjes naar het water duwen en derest moest door de mangrove 'wandelen' naar een soort haven waar de boot hen weer op zou halen. Gelukkig zagen de mannen mijn bebloede rode dikke blauwe benen en mocht ik dus in het bootje zitten, wat het voor hun dus letterlijk 65 kg zwaarder maakte.. Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld, zit je dan als prinsesje.. Eenmaal in dieper water konden we weer varen en hebben we de rest opgehaald. Terug gekomen op Arcas besefte ik pas hoe ernstig ik verbrand was. Ook dat nog! Ik wilde echt niets eten alleen maar drinken en zwemmen. Dus heb ik me bikini aangetrokken en me flesjes gevuld met water en ongeveer na 10 minuten wandelen over het strand was daar een 'hotel' met zwembad. Na een aantal uren relaxen ben ik terug gegaan om te eten, ongeveer 4 happen. Als je wilt afvallen is dit echt de juiste plek! Een heerlijke koude douche voor het slapen gaan doet wonderen. Vandaag (donderdag) werd ik wakker met een oorontsteking. Schiet mij maar lek.. Daar gingen we weer naar de apotheek, deze keer kreeg ik antibiotica druppels. Ik kan je vertellen dat koorts met deze temperaturen geen pretje is. Het voelt alsof je koorts koorts heeft, bizar! Gelukkig heb ik 40 verschillende pijnstillers meegenomen dus ben ik de dag toch nog aardig doorgekomen.. Ik heb van bierdopjes schildpadjes gemaakt voor een spel dat we aan het maken zijn en af en toe in de hangmat gehangen. Inmiddels ben ik al bijna 2 uur aan schrijven dus jullie hebben genoeg te lezen! Tja wat moet ik anders doen zonder internet en beltegoed.... Het is me bijzonder goed bevallen even geen contact met de buitenwereld, ookal voelt Nederland dan toch wel écht ver weg.. Los van alle pijntjes, infecties, allergische reacties en het harde werken ben ik hier zeker tot rust gekomen. Wat een mooi project om vrijwilligerswerk te doen! Morgen ga ik kindjes engelse les geven en daarna heeeeeerlijk het hele weekend relaxen aan het zwembad met een cocktail en wifi! Kunnen jullie eindelijk mijn verhaal lezen. Volgende week woensdag reis ik terug naar Antigua zodat ik mijn kleding kan laten wassen voordat ik naar Peru vlieg. Uh ja dat kan hier niet... De hele vieze dingen gaan dus gezellig mee onder de douche! Nu ga ik proberen me oren te druppelen. Toch lastig hoor als je alleen reist, je vergeet je rug te smeren en moet je eigen oren druppelen in dit geval. Zoals je straks misschien kunt zien op de foto's (als ze uploaden) draag ik een bikini topje die ik gekocht heb voor 5 quetzal. Een BH is veeeeeelste warm en onmogelijk om te dragen omdat ik echt mega erg verbrand ben. Goed met deze overbodige informatie ga ik dit verslag stoppen. Adios!