Leven in Paramaribo.... Het is allemaal net even anders dan voorgaande landen. De veiligheid is hier een heel stuk minder en alleen over straat zelfs in daglicht is een uitdaging. Waarom? Het is hier blijkbaar 'normaal' dat mannen naar je roepen en fluiten, waar je je op zich misschien niet eens zo aan zou storen. Maar hier roepen dingen die ik niet eens in mijn blog wil vermelden.. Dat doet toch wat met je na alle vriendelijke landen die ik hiervoor heb bezocht. Eigenlijk ga ik hier dus niet alleen over straat, nooit niet. Vandaar dat ik ook eigenlijk weinig te melden heb en dus waarschijnlijk minder zal schrijven de komende weken dan voorheen. Ik voel me hier niet echt op mijn gemak en eigenlijk ben ik wel blij dat van iedereen terug te horen, ligt het gelukkig niet aan mij. Mijn project daarentegen is geweldig! Het is een dierenasiel voor honden en katten maar te gelijkertijd ook de dierenbescherming, overigens het enige asiel in Paramaribo. Alles wordt gefinancierd door giften en donaties en zoals je begrijpt is er lang niet genoeg plek voor alle honden en katten uit Paramaribo. Er zijn een paar mensen in dienst en verder zijn er ook nog Surinaamse vrijwilligers. Momenteel ben ik de enige 'buitenlandse' vrijwilligster. Ik ben het hardst nodig in de middagen dus de ochtenden ben ik vrij maar wel oproepbaar. Wat een genot om daar te werken maar te gelijkertijd ook hartverscheurend om alle beestjes daar te zien wachten op een baasje die waarschijnlijk nooit zal komen.. Surinamers hebben niet echt een huis dier en als ze een hond hebben wordt deze vaak gebruikt als 'bewaker' van het huis, dus buiten aan een ketting. Inmiddels heb ik er nu 3 dagen gewerkt, een ochtend en twee middagen. In de ochtend heb ik alle katten verzorgd dus het eten geven, verschonen en natuurlijk lekker kroelen. De middagen zijn niet zo relaxed als de ochtenden..... Er zijn welgeteld 131 honden en samen met een andere meid heb ik alle hokken schoongemaakt, eten gemaakt en gegeven en ze naar de 'uitlaatplaats' gebracht (er zijn 4 buitenverblijven waar ze vrij rond kunnen rennen). Poe, dat is toch echt wel even pittig. Het is allemaal wat verouderd dus er zitten gaten in de hekken waardoor sommige ondeugende hondjes ontsnappen en dus gaan vechten met andere honden. Inmiddels weet ik hoe ik ze uit elkaar moet halen (eerlijk gezegd vond ik dat eerst best eng) en ik heb ook al de nodige bijt wondjes en krassen opgelopen. Geen ernstige diepe wonden hoor! De honden moeten dus van hun hok naar het buitenverblijf maar zie jij maar is 4 wilde honden van A naar B te brengen zonder riem of andere hulpmiddelen. Ze worden wild van alle 127 andere honden die keihard blaffen omdat ze ook naar buiten willen. Man man man je maakt zo wel wat mee hoor. Het voeden is ook een vak apart, je kunt namelijk niet 4 bakken te gelijkertijd op de grond zetten... Ze springen dus graag op je, ik heb nog nooit honden zo hoog zien springen. Ik ben eigenlijk te klein voor ze! Maar wat een schatjes.. Je zou ze zo allemaal mee willen nemen. Er zijn ook hele luie honden en vooral als het regent demonstreren ze. Ze gaan namelijk gewoon op de grond liggen en wachten tot je ze mee neemt en daar bedoel ik mee dat je ze dus op moet tillen. Wist je dat honden best zwaar zijn? Al met al vind ik het een geweldig project en vandaag heb ik met de beheerder van het asiel gesproken over voorlichting geven op scholen en weeshuizen. Ze vertelde mij dat de kinderen hier vaak van huis uit mee krijgen dat het ok is om dieren 'pijn' te doen. Bijvoorbeeld schoppen of stenen gooien als ze in de buurt komen. Ik zou het echt super leuk vinden om ze voor te lichten en ze een positieve ervaring te geven met dieren. Maar goed mijn sociale leven staat hier wel een beetje stil, ik heb onwijs leuke mensen om mij heen daar niet van maar daarbuiten is er weinig. Ik woon met twee andere meiden in huis en naast mij op het internaat wonen nog drie meiden. We doen best veel dingen samen omdat alleen op pad gaan niet echt een optie is en omdat het natuurlijk gezellig is! Morgen gaan we gezellig naar het strand en uiteten omdat er een meisje weg gaat en vrijdag gaan we op trip naar Braamspunt. Hier gaan we dolfijnen en schildpadden spotten en in de nacht schildpadden eieren zien leggen. Tenminste, daar hopen we natuurlijk op! We slapen dan in een hangmat lekker primitief allemaal. En leukste vind ik is dat we met z'n allen gaan dus een gezellig uitje gaat het worden! Zaterdag hebben we een 'ghosttown' party waar we vandaag even voor zijn gaan shoppen. Het is geworden: een wit laken. Lekker simpel we worden allemaal een spook. Ik heb er zeker zin in! Voor nu was dat het even qua belevenissen... Niet heel bijzonder he! Zeker even anders dan voorgaande landen maar we maken er iets leuks van hoor. Tot snel!