Daar is ze weer!

Namaste vanuit prachtig Nepal! Ja ik weet het.... Het is even geleden, mijn welgemeende excuses. Ik heb zeker delen geschreven tijdens mijn reis door Java, Bali en Lombok maar nog niet de tijd gehad om het mooi samen te voegen. Ik heb ook gemerkt dat als je samen met iemand reist schrijven toch best een opgave is. Normaal doe ik dat in loze momentjes, de bus de trein noem het maar op. Maar goed geen excuusjes meer vanaf nu zal ik weer proberen iedere week een update te geven. Even tussen haakjes, Indonesië was prachtig mooi!

Mijn reis naar Nepal verliep voorspoedig, via Hong Kong waar ik maar een aantal uurtjes hoefde te wachten kwam ik rond 22.00 Nepalese tijd aan. Tot mijn verbazing is het tijdsverschil met Nederland nu maar 3 uur en 45 minuten. Voelt toch wel dichtbij! Ik was natuurlijk weer lekker voorbereid.... Geen dollars bij me om een visum te kopen op het vliegveld van Nepal. Gelukkig kon er met een kleine uitzondering toch betaald worden met m'n creditcard! Moeilijk moeilijk moeilijk maar met puppy ogen en een Nepalese uitstraling kom je best ver. Aangekomen in mijn hotel (ja af en toe mag je jezelf best verwennen) kwam ik er al snel achter dat elektriciteit hier niet vanzelfsprekend is. Na ongeveer 30 minuten relaxen op m'n kamer werd alles pikzwart.. Gelukkig was het douchewater nog wel warm en werkte m'n zaklamp nog prima. Na een heerlijke nachtrust ben ik gaan lunchen bij een
random restaurantje in een gezellig straatje, geen idee wat ik nou eigenlijk gegeten heb maar lekker was het zeker. Ik heb geprobeerd op met een handige app Katmandu te verkennen maar ik blijf wel een vrouw he. Na wat verkeerde straatjes heb ik het maar op de gok gedaan. Ik moet eerlijk toegeven dat je dan ook veel meer meekrijgt van de omgeving. Ik ben bij een hoop tempels beland en na 3 rode stippen op m'n voorhoofd, bloemen in m'n haar, prachtige foto's en zere voeten ben ik neergeploft bij een soort cafe. Na wat gezonde suikers van een fruitsalade ben ik verder op pad gegaan. Op dat moment had ik nog geen idee van waar ik nou eigenlijk was en echt ik weet niet hoe het kan maar altijd kom ik weer in de goede straat terecht. Wat natuurlijk erg fijn is! Na wat slenteren en shoppen ben ik heerlijk gaan eten bij een sjiek restaurant. Kost geen drol en was echt super lekker, een stuk vlees met een overheerlijke saus en gestoomde groente. Buikje vol en tijd voor bed dacht ik zo, de weg terug was ook zo gevonden. Aangekomen in het hotel kreeg ik een kaarsje mee... Wat natuurlijk maar 1 ding kon betekenen, geen stroom. Lastig inpakken met een kaarsje maar goed er gebeuren ergere dingen in de wereld. De volgende ochtend om 7 uur vertrok mijn 'airco' bus naar Pokhara. Niks geen airco natuurlijk, man reed als een kip zonder kop en er zaten meer mensen in de 'toeristen' bus dan dat er stoelen waren. Ik was overigens de enige toerist..... Er zat een man naast me die het nog niet warm genoeg vond in de bus en kwam af en toe gezellig tegen me aan liggen, na een aantal blikken begreep hij uiteindelijk dat ik daar niet helemaal van gediend was. Na 8 lange warme uren kwam ik dan eindelijk aan in Pokhara. Daar zou Binod mij ophalen en me naar het gastgezin brengen. Er bleek dus geen plek voor me te zijn dus werd ik naar de derde verdieping gebracht bij random mensen die nog wel een kamertje overhadden. Afgelopen zaterdag ben ik dan eindelijk naar beneden verhuisd, bij m'n 'gastgezin' bestaande uit een vrouw met 2 volwassen zonen. Er is ongeveer een paar uur per dag stroom en geen warm water. Niet dat ik warm water zou willen... Het is hier echt bloedje heet. Geen stroom is best een lastig dingetje het is namelijk altijd pik donker en opladen gaat niet. Ik ben dus best afhankelijk van m'n powerbank als ik iets wil opladen.
Woensdag ochtend ben ik begonnen op m'n project, een christelijk schooltje genaamd holy angel. Mijn taak is om kinderen bijles te geven in wiskunde en een soort begrijpend lezen/ maatschappijleer in het engels. (De meeste lessen die de kinderen volgen zijn in het engels) Het kindje dat ik bijles gaf is ongeveer 10 jaar oud en woont in het weeshuis waar ik in de middag ook naar toe ga. Rond 1 uur in de middag ben ik klaar op school en om 4 uur begin ik weer in het weeshuis waar ik de kinderen ondersteun met huiswerk maken. Het is een mooi project maar niet helemaal mijn ding, saai wil ik het niet noemen maar erg uitdagend is het niet. Ik kan ook weinig ondernemen omdat de kinderen in de middag huiswerk moeten maken en tja, school is school. Ik heb dan ook besloten maar twee weken te blijven en de rest van mijn tijd te gaan reizen door Nepal. Ik heb al een leuk plan gemaakt en volgens mij heel m'n roughguide inmiddels al uitgelezen. Je moet toch iets zonder stroom.... Als volgt, ik begin in Lumbini de geboorteplaats van Budha. Nou als je zo dichtbij bent moet je daar toch geweest zijn. Mijn plan is om daar ongeveer een dag te zijn en de volgende dag door te reizen naar Sauraha een plaatsje vlakbij Chitwan national park. Als het goed is zijn daar neushoorns, apen, olifanten en nog veel meer wildlife te zien. Daar wil ik natuurlijk wel even heen! Ook is er een olifantenweeshuis in de buurt waar ik kan helpen met olifanten wassen. Laat dat maar aan Sas over! Daarna ga ik richting Gorkha via Manakamana waar ik ga komen per 2,8 km lange kabelbaan. Waarschijnlijk met prachtig uitzicht. Daarna ga ik een weg terug vinden naar Katmandu via wat leuke dorpjes en uiteraard in Nagarkot een bergje beklimmen om een fantastisch uitzicht te hebben op de Mount Everest. Ik wil ook nog een bezoekje brengen aan Bhaktapur en wat andere dorpjes. Genoeg te doen dus! In Pokhara zelf is niet heel veel te beleven, afgelopen vrijdag ben ik met mezelf op pad gegaan naar lakeside (het toeristische gedeelte) en toevallig ben ik daar twee hele leuke meiden uit Nederland tegengekomen. Zaterdag hadden we afgesproken en ik vertelde hen over m'n plannen om zondag te gaan paragliden. Dat wilde ze ook wel! Gisteren was dus DE dag... Paragliden over het himalaya gebergte, hoe vet is dat? Daar gingen we hoor zondag ochtend met wat gezonde spanning de berg op. Dikke pech want het was flink bewolkt en de toppen waren nauwelijks te zien. Maar we gingen ervoor. We zijn opgestegen en weer geland....... DOMPER! De wind was totaal niet gunstig en werden met een soort stofzuiger effect naar beneden gezogen, we zijn dan ook geland in een rijstveld. Lekker nat en super teleurgesteld werd er aangeboden om nogmaals te gaan. Vandaag was dus de dag dat het moest gaan lukken. EN HET WAS GEWELDIG! We zijn verdwaald in een wolk en hadden prachtig uitzicht. Echt ik heb er geen woorden voor, zo zo zo super gaaf om te doen. Na 45 minuten op geweldige hoogte (ongeveer 1850 meter) vroeg hij of ik met wat kunstjes naar beneden wil. Ja natuurlijk dat wilde ik wel.. O mijn goddddddddd! Wat was dat geweldig zeg, zeker een must do! Misselijk wordt je er zeker van en een achtbaan is er niks bij. Volgens mij ga je niet helemaal over de kop maar echt de zwaartekracht is immens. Nu ben ik aan het nagenieten in m'n favoriete cafe aan het meer, waar sinds een uur geen stroom meer is...... Onmogelijk dus om een blog te uploaden maar ik ga zo is op zoek naar een ander tentje. Kunnen jullie eindelijk weer lezen eat er allemaal aan het handje is.
Het was geen hele boeiende update volgens mij.... En de komende week zal ook niet heel spannend worden maar het weekend ga ik raften met de meiden (super eng) maar hoe gaaf is dat. Ik heb er onwijs veel zin in!
Foto's en filmpjes volgen nog uiteraard

Tot volgende week!