Werken met nonnen

Inmiddels heb ik 3 dagen gewerkt op het project. Vandaag (donderdag) is het project gesloten voor vrijwilligers en bezoekers. Dit doen ze omdat het project moet kunnen draaien zonder vrijwilligers, door elke donderdag geen vrijwilligers te ontvangen blijven ze getraint om alles alleen te kunnen draaien. Soms zijn er namelijk meer dan 10 vrijwilligers wat echt super is voor het project maar bijvoorbeeld nu zijn we maar met zijn tweeën wat echt flink aanpoten is. Er werken nonnen van over de hele wereld, ze worden in een land geplaatst waar ze het hardst nodig zijn. Zo heb ik hele interessante gesprekken gevoerd met een non uit Mexico. Zij is sinds 2006 aangesloten bij de nonnen maar pas volwaardig non sinds 2012. De officiele taal die nonnen met elkaar moeten spreken is engels, dit omdat ze over de hele wereld ingezet worden. Van 2006 tot 2012 heeft ze dus engelse lessen gehad en werd haar geleerd hoe ze een non moest zijn. Binnen het project hebben ze een eigen plek waar ze slapen, eten en bidden. Ze mogen wel de instelling verlaten en de straat op maar bijvoorbeeld niet uiteten of andere sociale activiteiten. Het zijn zulke bijzondere vrouwen en zo onwijs vriendelijk. Voor alle eet momenten wordt er gebeden en een lied gezongen. Naast de nonnen zijn er ook werknemers in dienst die dus betaald krijgen om werk te verrichten. Zij zijn dus bezig met de was en het schoonmaken van alle ruimtes. De nonnen zijn er voor de bewoners van het huis en het welzijn van hen. Het is zo bijzonder om daar te werken als vrijwilliger. Alles gaat zo gemoedelijk en met een heleboel liefde, het is zo bewonderenswaardig om te zien dat deze nonnen praktisch gezien hun hele leven hebben opgegeven om al hun tijd en energie te geven aan hen die het nodig hebben. Prachtig!

Maar goed nu even wat anders! Mijn plannen voor Peru zijn iets gewijzigd. Ik heb namelijk besloten om mijn laatste week te reizen naar Chili en Bolivia, waarom? Omdat het kan! Zo zo zo prachtig echt iedereen heeft me erover verteld dus ik zou wel gek zijn als ik het niet doe. Ik begin mijn reis naar Arequipa in Peru. Hier ga ik het prachtige klooster Santa Catalina bezoeken dat al bestaat sinds 1580 maar pas sinds 1970 open is voor bezoekers. Ook ga ik de Colca Canyon bezoeken, één van die diepste kloven ter wereld. Dit ligt ongeveer 160km van Arequipa vandaan en als het goed is ga ik daar ook condors spotten! Na Arequipa reis ik door naar Arica waar ik de bus neem naar San Pedro de Atacama (Chili). Dit een woestijn op 2500 meter boven zeeniveau en één van de droogste plekken ter wereld. Vanuit hier doe ik een 3 of 4 daagse tour die eindigd in Salar de Uyuni (Bolivia), de op één na grootste zoutvlakte ter wereld. Vanuit hier reis ik terug naar Cuzco via het Titicacameer, dat moet ik natuurlijk ook nog even gezien hebben! Het meer met de drijvende eilanden het zijn er ongeveer 41. Doe vooral even alles googelen want het is echt prachtig en ik heb er ook echt zoooooo veel zin in!
Vanmiddag ga ik met Femke paardrijden door de bergen langs ruïnes en ook daar heb ik onwijs veel zin in! Aankomend weekend ga ik de zoutterassen bij Salinas bekijken in de Secret Valey. Volgende week donderdag ga ik de rainbow mountain bewandelen op 5200 meter hoogte..... Wish me luck!

Genoeg te doen dus! Dikke kus uit Peru